Վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատը, քրեական դատավարության օրենսգրքով նախատեսված՝ ստորագրություն չհեռանալու մասին խափանման միջոցը որպես մինչդատական վարույթի նկատմամբ դատական վերահսկողության առարկա դիտարկելու հարցի կապակցությամբ, Լուսինե Կարապետյանի գործով 2022 թվականի դեկտեմբերի 27-ի թիվ ԿԴ2/0009/11/19 որոշմամբ միատեսակ իրավակիրառ պրակտիկայի ձևավորման համար արտահայտել է ուղենիշային դիրքորոշում առ այն, որ մինչդատական վարույթի նկատմամբ դատական վերահսկողության շրջանակներում չհեռանալու մասին ստորագրություն խափանման միջոցը վերացական վերահսկողության առարկա դառնալ չի կարող։ Այն կարող է կոնկրետ վերահսկողության ենթարկվել, երբ ելնելով անձի ազատ տեղաշարժվելու իրավունքի նկատմամբ իրականացված միջամտությունից, մեղադրյալն ունի իրական շահագրգռվածություն՝ լքելու իր մշտական բնակության վայրը (երկիրը) կամ իրականում ձգտում է հեռանալ, սակայն վարույթն իրականացնող մարմնից չի ստանում թույլտվություն։ Նման պայմաններում կարող է գնահատման ենթարկվել գործի պատշաճ քննության ապահովման համար հանրային շահի և մեղադրյալի ազատ տեղաշարժվելու մասնավոր շահի հավասարակշռված պաշտպանությունը։
  Մեկ այլ՝ Նարեկ Գյոզալյանի վերաբերյալ գործով 2023 թվականի փետրվարի 7-ի թիվ ԵԴ/0233/01/18 որոշմամբ, Վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատն իրավական դիրքորոշում է արտահայտել հափշտակությունների, այդ թվում՝ ավազակության պարագայում, բնակարան ապօրինի մուտք գործելով ծանրացնող հանգամանքի առկայության վերաբերյալ: Մասնավորապես, Վճռաբեկ դատարանն ընդգծել է, որ բնակարան ապօրինի մուտք գործելով ծանրացնող հանգամանքն առկա է ոչ միայն այն դեպքում, երբ հանցավորը մուտք է գործում տուժողի բնակարան նրա կամքին հակառակ (օրինակ՝ բռնություն գործադրելով կամ դրա սպառնալիքով և այլն), այլև այն իրավիճակում, երբ տուժողի կամքն անտեսվում է (օրինակ՝ գաղտնի ներթափանցելով, խաբեության միջոցով և այլն)։ Ընդ որում, խաբեության դեպքում հանցավորն իրականությունը խեղաթյուրելու միջոցով, այն է՝ կոնկրետ փաստերը ձևախեղելու, իրականում գոյություն չունեցող կեղծ տվյալներ հաղորդելու, իրական մտադրության մասին լռելու կամ այլ եղանակներով, անձին դիտավորյալ մոլորության մեջ է գցում, անտեսում է վերջինիս իրական կամքը, ինչի արդյունքում մոլորության մեջ ընկած բնակարանի սեփականատերը կամ այլ տիրապետողը թույլատրում է կամ չի խոչընդոտում հանցավորի մուտքը բնակարան: