Վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատը նախադեպային դիրքորոշում է ձևավորել փաստելով, որ մեղադրյալի անձնական խուզարկությամբ հայտնաբերված թմրամիջոցի համապատասխան չափը չի առաջացնում քրեական պատասխանատվություն և չի կարող հիմք հանդիսանալ անձին ՀՀ քրեական օրենսգրքի 396-րդ հոդվածի 1-ին մասով քրեական պատասխանատվության ենթարկելու համար՝ իրավական դիրքորոշում է հայտնել առ այն, որ քրեական պատասխանատվություն չնախատեսող ենթադրյալ արարքի պարագայում քրեադատավարական գործիքակազմի, տվյալ դեպքում՝ բնակարանի խուզարկության իրականացման հնարավորությունն իրավաչափ չէ:

  Բացի այդ, անդրադառնալով նախաքննության մարմնի միջնորդության մեջ առկա այն պնդմանը, որ բավարար հիմքեր կան ենթադրելու, որ մեղադրյալի փաստացի բնակության վայրում և դրան հարող օժանդակ շինություններում կարող են պահվել ապօրինի իրացման համար նախատեսված թմրամիջոցներ, Վճռաբեկ դատարանը փաստել է, որ այդ պնդումը հիմնավորող որևէ փաստական տվյալ նախաքննության մարմինը չի ներկայացրել դատարան, և միայն այն հանգամանքը, որ տվյալ քրեական վարույթը նախաձեռնվել է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 393-րդ հոդվածի 1-ին մասի և 396-րդ հոդվածի 1-ին մասի հատկանիշներով՝ հիմք չի կարող հանդիսանալ բնակարանի խուզարկությունը թույլատրելու համար: Ուստի Վճռաբեկ դատարանը եզրահանգել է, որ միջնորդությանը կից ներկայացված նյութերը բավարար փաստական տվյալներ չեն պարունակում անձի բնակարանում խուզարկություն կատարելու միջնորդությունը հիմնավոր համարելու համար: